Postępowanie w przypadku wykrycia ASF w gospodarstwie

Trzoda chlewna zakażona ASF często wykazuje objawy chorobowe podobne do objawów innych chorób (gorączka, wybroczyny, apatia, poronienia, padnięcia bez innych wyraźnych objawów). Dlatego jeśli mamy podejrzenie lub tylko domniemanie możliwości wystąpienia afrykańskiego pomoru świń w swoim gospodarstwie, przede wszystkim na obszarach na których wirus występuje lub w sąsiedztwie tych obszarów, musimy zgłosić to do właściwego powiatowego lekarza weterynarii, który niezwłocznie musi pobrać próbki w celu wykluczenia lub potwierdzenia ASF. Zgłoszenie należy przekazać bezpośrednio albo za pośrednictwem lekarza weterynarii opiekującego się gospodarstwem lub właściwego miejscowo organu samorządu terytorialnego (wójta, burmistrza).

Zgłoszenie podejrzenia wystąpienia ASF, zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 roku o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt jest obowiązkiem, którego niedopełnienie stanowi wykroczenie.

Surowo zakazanym działaniem jest zakopywanie martwych świń (za złamanie tego zakazu grożą sankcje karne o znacznej wysokości). Padnięcia świń mogą być pierwszym objawem wystąpienia ASF w gospodarstwie – tylko szybkie zgłoszenie padnięć w celu wykluczenia ASF przez powiatowego lekarza weterynarii zapewnia szybką likwidację choroby.

Hodowcy nie ponoszą kosztów związanych z przekazywaniem padłych zwierząt do utylizacji. W Polsce funkcjonuje specjalny system dopłat z budżetu państwa dla zakładów utylizacyjnych odbierających od rolników martwe zwierzęta.

Po poinformowaniu powiatowego lekarza weterynarii – do czasu jego przybycia – właściciel trzody chlewnej powinien:

• odizolować i zabezpieczyć w gospodarstwie wszystkich przebywających tam zwierząt;
• nie wywozić ani nie wynosić żadnych produktów z gospodarstwa, w szczególności mięsa, zwłok zwierzęcych, środków żywienia zwierząt, wody, ściółki, nawozów naturalnych;
• wstrzymać się od wywożenia z gospodarstwa materiału biologicznego (nasienia, komórek jajowych, zarodków);
• uniemożliwić osobom postronnym dostępu do miejsc, w których znajdują się zwierzęta podejrzane o zakażenie lub chorobę.